شهید قربانعلی صدخروی

فرزند:  حسن

تاریخ تولد :  1317

تاریخ شهادت :  1361

عملیات :  رمضان

زندگینامه شهید قربانعلی صدخروی :

شهید قربانعلی صدخروی فرزند حسن سال  1317 ( هـ ش ) در خانواده ای ساده و بی آلایش چشم به جهان گشود. وی بعنوان اولین فرزند پسر در خانواده مورد توجه بود ، اما مشکلات موجود در زندگی       و مسایل اقتصادی که حاکم بر زندگیهای روستایی بود نگذاشت از دوران کودکی خود بهره لازم را ببرد          و از همان ابتدای کودکی بعنوان یاور و کمک کار پدر و مادر شناخته شد . پدر فردی نحیف و رنجور بود و ضعف ناشی از بیماریهای درونی نمی گذاشت حضور فعالی در جامعه داشته باشد ، لذا فشار زندگی         به گونه ای به قربانعلی منتقل شد . پدر که توان کار و فعالیتهای پر تلاش را نداشت اکثراً در خانه بود         و اوقات خود را به مطالعه قرآن کریم سپری می کرد . چنین مشکلاتی باعث شد که شهید قربانعلی صدخروی  از تحصیل بازماند و به کار و تلاش برای معاش خانواده رو آورد . اخلاص و زهد پدر در ، رگ و پوست فرزندان بخصوص فرزند بزرگش ریشه دوانده بود و از نظر برخورد اجتماعی آنها را ممتاز می کرد . رعایتها و دقتهای شهید در کار و مسایل اجتماعی بحدّی قوی بود که مردم او را به نام شیخ قربان ملقب کرده بودند .

قربانعلی در دوران نوجوانی به تهران می رفت و با کار و تلاش مدام سعی در تهیه رزق و روزی برای خانواده خود می نمود .

میوه فروشی روی گاری در خیابانهای تهران فعالیتی بود که به عهده گرفته بود . او آنچنان رعایتی در فروشندگی خود داشت که مورد توجه خریداران قرار گرفته بود و همین رعایتها نمی گذاشت چون دیگران از سود سرشاری نصیب برد .

وی باتلاش وایثارگریهای خودبرای خانواده اقدام به خریدمنزلی نمودو سعی بر آن داشت که علاوه بر مخارج خانه وجه مورد نیاز این خرید را تهیه نماید و در این جهت فشار مضاعفی را متحمل می شد . شهید قربانعلی با صبر و مقاومت در برابر چنین فشارهای زندگی خود را بصورت مجردی در تهران سپری می کرد و خانواده خود را در روستا اسکان داده بود . وی در حین فروشندگی توجه خاص به اقامه نماز در اول وقت داشت . لذا در این اجتماعات و برخوردهای اجتماعی با ندای اسلام و الفبای انقلاب آشنا شد و به زندگی خود بعد جدیدی بخشید .

پس از انقلاب نیز به کار و تلاش خود در تهران ادامه داد . اما با وجود فرزندانی مریض نتوانست دور از وطن باشد . لذا به شهر برگشت . با همکاری یکی از دوستان مرغداری کوچکی در روستا تشکل داد تا بتواند در روستا به تلاش و خدمت خود ادامه دهد  .

وقتی جنگ تحمیلی عراق آغاز شد وی بعنوان فردی متدین ، مسلمان و انقلابی احساس  مسئولیت بیشتری داشت . با تأسیس پایگاه بسیج  در روستا ، به عضویت بسیج در آمد و از آنجا که خدمت سرباز را قبلاً گذرانده بود با اطلاعات کافی به خدمتهای خاص از قبیل نگهبانی و حفاظت روستا پرداخت .

وی از علاقــه مندان مخلص امام راحل بود سخــنــان رهـبـر بزرگــوارش را دقیقاً مــورد تـوجه و عنایت قرار می داد و در تبلیغ پیامهای امام سعی بلیغی از خود نشان می داد .

وقتی که امام لزوم حضور در جبهه را گوشـــزد کردند شهید قربانعلی اولین زمــزمه های عشق به معبودرا شنید و برای حضور در صحنه های نبرد سر از پا نمی شناخت . علیرغم وجود پدری از کار افتاده ، مادری ناتوان و فرزندانی کوچک و مریض و مخالفت اقوام و خویشان که رفتن او را به جبهه لازم نمی دانستند وی گفته بود : « آنها هم خدایی دارند و خداوند آنها را بدون روزی نخواهد گذاشت . بر این سخن اعتقادی راسخ داشت . اولین بار به جبهه اعزام و پس از خدمات شایان توجه خود به مجموعه خانواده بازگشت . اما از آنجا که آغاز جنگ بود و هجوم دیوانه وار دشمن امنیت کشور را به مخاطره انداخته بود . برای بار دوم درخواست اعزام مجدد نمود و با جمعی از دوستان عازم سبزوار شد تا از طریق بسیج به جبهه های حق اعزام شود .

آنروز اعزام به تأخیر افتاد و دوستان شب را به روستا برگشتند تا فردای آنروز عازم شوند ، شهید بزرگوار آن شب به روستا برنگشت . هنگام که دوستان گفتند با ما به روستا نمی آیی ، وی گفته بود ، می ترسم مهر فرزندان و والدینم که مریض هم هستند و احتیاج شدیدی به من دارند نگذارند به جبهه بروم.

شهید شیخ قربان در تاریخ  30/4/61 در عملیات رمضان در منطقه حسینیه مفقود گردید و خانواده داغدارش را در انتظار تشییع جنازه پاکش قرار داد .

دوستان و یاران که همزمان در مناطق جنگی بودند فعالیت ویژه ای را برای یافتن وی آغاز نمودند، دفاتر ویژه یگانها ، معراج شهدا در اهواز و بسیاری از بیمارستانها را سرکشی نمودند و حتی در بازگشت به خراسان به محل جنازه پاک شهدای گمنام رفتند نتوانستند اثری از او بیابند .

تعدادی از همرزمان وی گفته بودند براثر اصابت گلوله به سر به حجم عظیم آتش خمپاره دشمن جنازه مطهرش در منطقه جنگی مانده است  .

تا اینکه در مورخه  27/11/67 خبر معاوضه و دریافت پیکر شهدا اعلام شد . پیکر پاک وی در مورخه  11/12/1367  بر روی دست مردم مسلمان سبزوار و صدخرو تشییع شد و در بهشت حسین صدخرو به خاک سپرده شد .

شهید قربانعلی صدخروی از نگاه دیگران :

ـ برای مسایل دینی اهمین زیادی قایل بود و در امور خیریه روستا همیشه پیشگام بود .

ـ در دوران انقلاب در اکــثـر راهپیمائیها شرکت فـعـال داشت و سـعی می کرد نگهبانی شب را بنحو احسن به انجام رساند  .

ـ تا زمــانی که پایگاههای بسیج در روستــا فـعـال نـبـود محــل حضور همیشگی شهید مسجد بود و سعی زیادی در برگزاری نماز به جماعت داشت و نماز خود را در مسجد اقامه می کرد .

ـ عشق وافروی به امام و انقلاب باعث اعزام به جبهه های حق علیه باطل گشت .

ـ  در عملیات فتح المبین در محور عملیاتی شوش به علت متلاشی شدن جسم پاکش به فیض عظیم شهادت نایل گردید  .

فرازهایی از وصیت نامه شهید قربانعلی صدخروی :

ـ پیام اینجانب به ملت ایران این است که پشت جبهه را حفظ نمایید .

ـ هــدف ما اســلام است ، قرآن است ، خداست و راهی که حسین (ع) رفته ما هم می خواهیم راهش را ادامه دهیم  .

ـ ما می خواهیم راهش ( راه امام حسین «ع» ) را ادامه دهیم چون امام حسین از جان و مال و فرزند گذشت و همه چیز را فدای اسلام کرد و عقیده ما هم عقیده حسین (ع) و راه ائمه است .

ـ از خانواده ام و تمام قومان و خویشان تقاضا می کنم که صبور و بردبار باشند و ناراحتی ایجاد نکنند چون این گفته رهبر شیعیان جهان و نایب بحق امام مهدی (عج) است که از جماران درخواست کمک برای اسلام را نموده است و من هیچ بالاتر از سالار شهیدان و علی اکبرها و قاسم ها نیسیتم و شما قبل           از اینکه به من فکر کنید به اسلام فکر کنید .

ـ ای پدر و مادر و زن و فرزند افتخار کنید که من در رکاب امام زمان (عج) به اسلام خدمت کرده و جان خود را فدای اسلام کردم  .

ـ دیگر حرفی ندارم جز اینکه امام را دعا کنید و اسلام را یاری ، چون ما ایران هستیم و آرمانمان شهادت .